İki ay kadar süren bir zamanda www.uzumunkurusu.com sitemizle pek az ilgilenebildik. Belki de bu sebepten sitemize bir mail gönderen YOK YOK isimli izleyenimiz mailinde “Fotoğrafı değiştir.Yeni yazı koy.” diyor. Yazıyı okuyunca kim acaba bunu yazan, diye meraklandım; ama isim yoktu. Sonra mail adresine baktım. Orada da kendini gizlemiş. Maili gönderen YOK YOK yazıyordu. Bize de YOK YOK’a cevap yazmak düşüyordu. Çünkü YOK YOK’un bizi izlediğini, bizim yazılarımızı okumak istediğini düşündüm. Keşke adını yazsaydı da ben de böyle genel bir açıklamadan ayrı kendisine özel bir yazı gönderip onunla selamlaşabilseydim. Bu mümkün olmadı. Sitemizle ilgilemediğimi bir ara açıklamıştım. Annemin ikinci kalça ameliyatını yaptırdım. Şimdilerde onu her gün fizik tedavi için götürüp getiriyorum. İki aydır da Karacasu’dan uzağım. Bu arada bilgisayarım bozuldu. Bir zaman bilgisayarı tamir ettirmek için uğraşsak da olmadı. Yeni bir laptop almak zorunda kaldım. Sebepler bunlar işte. Özellikle Karacasu’dan uzakta kalmak sizlere haber ulaştırmamızı engelledi. İnşallah bundan sonra eskisi gibi sitemizi canlılıkla sürdüreceğiz. Bu etkinlik elimiz ayağımız turttukça sürüp gidecek. Çünkü sitemizin Karacasu aidiyeti duygusunu sürekli beslediğini düşünüyoruz. Sitemize gönderilen Karacasu ile ilgili yazılar bunun en güzel kanıtı. Bunun bir örneğini sizlere aşağıda sunmak istiyorum. Öğretmen Mehmet Ayan Karacasu’nun tertemiz evlatlarından biri. Manisa’da çalışır; ama fırsatını buldu mu soluğu Karacasu’da alır. Yazısını okurken hem Mehmet Ayan’ın saygılı ruhunu hem de Karacasu sevgisini, “Ben Karacasuluyum.” diyen hâlini gayet iyi fark edeceksiniz. Yazı güncelliğini yitirse de dediğim özellikleri sebebiyle okunmaya değer. Hepinize saygılar sunuyorum. Bu yazımızı okurken bizi hatırlayanlara selamlar olsun,diyorum. MEHMET AYAN’IN YAZISI: Kurban Bayramı arifesinde canım memleketim Karacasu’ya geldim. Bayramın üçüncü günü Karacasu’dan istemeyerek de olsa ayrıldım. Bu bayram vesilesiyle başte annem babam olmak üzere tüm akrabalarım ve çok sevdiğim Karacasu halkı ile bayramlaşma fırsatı buldum. Bu sebeple çok mutlu oldum. Dinî bayramlarımız birbirimizi görme fırsatı veriyor bizlere. Yoksa kısa zamanda dışarıdaki Karacasulular olarak memleketimizi, değer verdiğimiz insanları görmek çok zor. Üç günlük çok kısa zaman diliminde Karacasu’yu gezme imkânı bulamadım. Arife günü ağabeylerim Gökhan Bebeci, Erkan Kuruüzüm, Fedakâr Cengar ile Çamurcu’nun kahvehanesinde buluştuk. Gecenin ileri saatlerine kadar söyleştik. Bu esnada diğer Karacasu insanlarıyla da söyleşme imkânı doğdu. Çok kısa da olsa Karacasu’nun havasını teneffüs etmek, çok kıymetli ağabeylerimle ve çok değerli Karacasulu dostlarımızla görüşme imkânı bulmak bana inanılmaz bir mutluluk verdi. Gönül ister ki hep Karacasu’da kalayım. Temiz yürekli, cana yakın(istisnalar kaideyi bozmaz) insanlar ile hep bir arada yaşayayım. İnşallah günün birinde çok sevdiğim Karacasu’da yaşama imkânı bulurum. Yaz mevsiminde görüşmek dileğimle tüm Karacasululara sevgiler, saygılar. Sizleri seviyorum.