Galiçya’da,Filistin’de,Kurtuluş Savaşı’nda düşmanla çarpışmış,göğsünden kurşunla yaralanmış bir Karacasu evladı Osman Akhan, bu kitapta bize savaş anılarını anlatıyor.Hem de kendi ağız özelliğini sunan bir dille.
Savaş anıları Anadolu’nun her köşesinde yaşlılar tarafından anlatılmıştır mutlaka; ama bunların kaçı yazıya geçirilmiştir?
Savaşlarla ilgili olarak anılarını yazan pek çok subay olmuştur. Bu konuda da pek çok kitap vardır piyasada.
GAZİ OSMAN AKHAN’IN SAVAŞ ANILARI kitabı umuyoruz-bir askerin, çavuşun anıları olması sebebiyle-bir ilktir diye düşünüyoruz.
Bu güne kadar kitabı okuyanların büyük çoğunluğu BENİM DEDEMİN ANLATTIKLARI GİBİ diyorlar .Bu bakımdan Gazi Osman Akhan’ın anıları aslında hepimizin dedelerinin savaş anılarına benziyor.
Kitapta; yerel tarihle ilgili değerlendirmeler,Gazi Osman Akhan’ın anıları,Gazi Osman Akhan’a ait Genelkurmay’dan sağlanan belgeler,anıların kaydediliş öyküsü ve sponsorun yazısı,Gazi Osman Akhan’ın bir resmi bulunuyor.
Kitapta şöyle bir bölüm var:
“Uzunköprü’ye gada yürüdük.İngilizlerden teslim aldık.Uzunköprü’de sulh imzalandı.Vaktımız geldi.Orda bize teksire vedile.Memleketinize gidin gari dedile.Atlarımızı isteriz biz,dedik.Peki alın atlarınızı, dedile.Hayvan bazarına vadık, atlarımızı satdık.1339 senesinin agustos ayında memleketimize geldik.Öylece istirat ettik.
Mustafa Kemal’e paramızla at aldık,silâh aldık.Şimdi Mustafa Kemal bize vaat etmiş,madalya vecem harpden gurtulanlara deye.Çok şükür harpten gurtulduk.Vademiz yetmemiş.Yanı başımda,önümde,arkamda şehit olan argadaşları orda şehir mezarlığına yatışmışla.Oraya gidesem,orda,şehitleri,argadaşları ziyaret ediyom.”